Με τον όρο
ονομαστική γιορτή εννοούμε την ημερομηνία εκείνη που εμφανίζεται στα διάφορα ημερολόγια ανά τον κόσμο, και σημαίνει τον εορτασμό ενός συγκεκριμένου αγίου του Χριστιανισμού από τον οποίο ο καθένας από εμάς έχει πάρει το
όνομά του.
Κατά τα πρώτα χρόνια του Χριστιανισμού, οι πιστοί άρχισαν να τιμούν τους πρώτους τους αγίους – τους ονομαζόμενους και ιερομάρτυρες – οι οποίοι πέθαναν για την πίστη τους.
Έτσι, κάθε χρόνο την ημερομηνία του θανάτου του ιερομάρτυρα, οι πρώτοι χριστιανοί γιόρταζαν την ημέρα αυτή σαν τα γενέθλια του Αγίου τους στον ουρανό.
Η περίσταση αυτή ήταν περισσότερο μια ευκαιρία συνένωσης των χριστιανών, παρά μια μέρα πένθους.
Με τα χρόνια, έγινε έθιμο να δίνεται στα παιδιά με την βάφτιση τους, το όνομα ενός από τους αγίους του Χριστιανισμού, ο οποίος θα προστάτευε το παιδί σε όλη την ζωή του και θα του έδειχνε τον σωστό δρόμο για τον Παράδεισο.
Παρόλα αυτά, με το πέρασμα των αιώνων έκαναν την εμφάνιση τους στα εορτολόγια ανά τον κόσμο εκτός από τα ονόματα των αγίων και αρκετά ακόμα ονόματα που παρουσιάζονται μέσα από τη Βίβλο όπως επίσης και ονόματα βασιλιάδων (κυρίως στις Σκανδιναβικές χώρες) αλλά και μυθικών ηρώων (όπως αυτά των Ελλήνων Θεών της Αρχαιότητας).
Το αποτέλεσμα ήτανε τα ονόματα των ιερομαρτύρων να αρχίσουν σιγά – σιγά να θεωρούνται ισάξια με αυτά των κοινών θνητών.
Αυτό, σε συνδυασμό με την Λουθηριανή Μεταρρύθμιση το 16ο αιώνα μ.Χ., έφεραν τον εορτασμό των ονομαστικών γιορτών στον Καθολικό Κόσμο, στο περιθώριο.
Στις Ορθόδοξες χώρες όμως, όπως η Ελλάδα και η Ρωσία, το έθιμο των ονομαστικών εορτών είναι ακόμα ιδιαίτερα ζωντανό, κυρίως χάρη στις εντελώς διαφορετικές παραδόσεις αλλά και στους πολύ ισχυρούς δεσμούς που υπάρχουν μεταξύ της Εκκλησίας και της Κοινωνίας.
Άλλωστε, πρόκειται για τα γενέθλια του ίδιου μας του ονόματος που είναι, ούτως ή αλλιώς, μια από τις σημαντικότερες μορφές ιδιοκτησίας που έχουμε στη ζωή…